Key Points
- استفاده از اینترنت در میان استرالیایی های بالای 55 سال در طول همه گیری افزایش یافته است.
- اگر فردی دچار مشکل است باید کمک بخواهد چرا که فاصله تا دریافت حمایت ممکن است فقط یک تماس تلفنی باشد.
- Health in My Language یک برنامه آموزشی ملی برای مهاجران و پناهندگان است که تا پایان امسال در سراسر استرالیا اجرا خواهد شد.
لینا که ۸۶ سال سن دارد در طول قرنطینه های کووید-۱۹ و حتی ماه ها پس از لغو این محدودیت ها خیلی می ترسید به بیرون از خانه اش برود. او به تنهایی در یکی از خانه های کمیسیون مسکن (housing commission) در ملبورن زندگی می کند.
او ساکن طبقه ششم یک ساختمان است و منتظر است تا واحدی در طبقه همکف در اختیار وی قرار دهند چرا که استفاده از آسانسور و پله برای وی مشکل است.
با توجه به این که لینا دسترسی محدودی به حمایت خانوادگی دارد، خدمات مراقبتی که به وی ارائه می شود از سوی سنترلینک و سرویس های حمایتی در دست بررسی است.
شرایط ناشی از همه گیری کووید-۱۹ شرایط سختی برای وی رقم زده بود.
وی هم از مبتلا شدن به کووید-۱۹ می ترسید و هم از واکسن زدن. با توجه به پیام‌های متفاوتی که لینا از رسانه‌ها و اطرافیانش دریافت می کرد او برای مدت طولانی در برابر دریافت دوز اول واکسن مقاومت کرد.
اینجا بود که فلیسیا بلاگیا (Felicia Belagia) برای کمک به او وارد عمل شد. او یکی از ۴۴ مربی چند زبانه ای است که در مرکز چندفرهنگی سلامت زنان کار می کند. او از تسلط خود به زبان های یونانی و ایتالیایی استفاده می کند تا به جوامعی که در استرالیا به این زبان ها صحبت می کنند راهنمایی های لازم را در مورد سلامت ارائه دهد.
در حالی که همه گیری کووید-۱۹ باعث شده بود تا بسیاری از افراد خانه نشین شوند، مشکلاتی که لینا در مورد سلامتش داشت به این معنی بود که او حتی قبل از آغاز همه گیری کووید-۱۹ دچار این تنهایی بود.
خانم بلاگیا می گوید قبل از همه گیری، با لینا در تماس بود و هر دوی آنها به کلیسا در ملبورن می رفتند و در فعالیت های داوطلبانه مشارکت داشتند.
اما لینا به طور ناگهانی ناپدید شد. او دیگر به کلیسا نیامد و در فعالیت های داوطلبانه هم حضور نداشت.
برای لینا، انجام این فعالیت های داوطلبانه به این دلیل بود که می خواست به دیگران کمک کند، چون خودش دوران کودکی سختی داشته است.
هیچ کسی در کلیسا شماره تلفنی از لینا نداشت و او در فضای آنلاین هم حضور نداشت. به همین دلیل فلیسیا تصمیم گرفت تا به روش قدیمی یعنی از طریق پرس و جو از سایر افراد لینا را پیدا کند.
این فعالیت سخت پیدا کردن یک نفر که حضوری در فضای آنلاین ندارد همچنین حاکی از یک شکاف دیجیتال است که باعث می شود افرادی مانند لینا دیده نشوند.
داده های نیمه اول سال 2021 که از سوی اداره ارتباطات و رسانه های استرالیا منتشر شده است نشان می دهد که استفاده از اینترنت در میان استرالیایی های بالای 55 سال در طول همه گیری افزایش یافته است.
این نرخ از 76 درصد در سال 2019 قبل از قرنطینه کووید-19 به 98 درصد در طول قرنطینه افزایش یافت. لینا یکی از دو درصدی است که اهل استفاده از تکنولوژی نیست و از حمایت هایی که از طریق تکنولوژی ارائه می شود محروم مانده است.
لینا امیدوار است این مصاحبه مردم را تشویق کند که سایر افراد را بهتر درک کنند.
خانم بلاگیا می گوید اگر فردی دچار مشکل است باید کمک بخواهد چرا که فاصله تا دریافت حمایت ممکن است فقط یک تماس تلفنی باشد.
Health in My Language یک برنامه آموزشی ملی برای مهاجران و پناهندگان است که تا پایان امسال در سراسر استرالیا اجرا خواهد شد.
شنوندگانی که به دریافت حمایت به زبان خودشان نیاز دارند می تواند از طریق شماره تلفن ۱۸۰۰۶۵۶۴۲۱ یا مرکز سرویس چندفرهنگی سلامت زنان (Multicultural Women’s Health Service) تماس بگیرند.
افراد سالمندی که به حمایت نیاز دارند همچنین می تواند از طریق شماره تلفن ۱۸۰۰۳۵۳۳۷۴ با مرکز Elder Abuse Help Line تماس بگیرند.
یکی از مراکز دیگری که به زبان های مختلف کمک ارائه می کنند مرکز Lifeline به شماره تلفن ۱۳۱۴۵۰ است.
