Πριν από σχεδόν 110 χρόνια, τον Απρίλιο του 1912, το καμάρι της White Star Line προσέκρουσε σε παγόβουνο στον Βόρειο Ατλαντικό, στο παρθενικό του ταξίδι προς τη Νέα Υόρκη.
Κύρια Σημεία
- Περίπου 1.500 επιβάτες έχασαν τη ζωή τους στο ναυάγιο του Τιτανικού
- Το πλοίο είχε χαρακτηριστεί ως αβύθιστο από τους κατασκευαστές του
- Στην έκθεση παρουσιάζονται κομμάτια του πλοίου σε φυσικό μέγεθος
Η έκθεση «Titanic The Exhibition» ρίχνει μια νέα ματιά στην τραγωδία του Τιτανικού, του υπερωκεάνιου που βυθίστηκε το 1912 στο παρθενικό του ταξίδι.
Από ένα νυχτικό που φορούσε επιζών τη μοιραία νύχτα, μέχρι πιατικά που βρέθηκαν στο τμήμα της πρώτης θέσης του πλοίου - όλα αποτελούν οδυνηρά απομεινάρια του πιο γνωστού ναυαγίου στον πλανήτη.
Τα κειμήλια παρουσιάζονται σε έκθεση που άνοιξε στο Λονδίνο και ρίχνει φως στις ζωές που χάθηκαν, κατά την βύθιση του πλοίου.
Ο Τιτανικός αποτελούσε το μεγαλοπρεπέστερο πλοίο της εποχής του και θεωρούνταν αβύθιστο.
Κατά το παρθενικό του ταξίδι από το Σαουθάμπτον της Αγγλίας στη Νέα Υόρκη των Ηνωμένων Πολιτειών τον Απρίλιο του 1912, προσέκρουσε σε παγόβουνο και βυθίστηκε.
Μιλώντας το 1985 στο καναδικό ραδιοτηλεοπτικό δίκτυο CBC, μια από τις επιζήσασες, η Eva Hart, δήλωσε ότι οι αναμνήσεις της από εκείνη τη νύχτα παραμένουν ζωντανές.
Μεταξύ άλλων θυμάται την μητέρα της η οποία όπως λέει είχε ένα τρομερό προαίσθημα από την πρώτη στιγμή που κατάλαβε ότι θα επιβιβαστεί στον Τιτανικό.
Source: Supplied
«Το να λες ότι το πλοίο ήταν αβύθιστο, κάτι που έλεγε όλος ο κόσμος, ήταν ενάντια στον Θεό», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Η Eva Hart είπε ότι καθώς κοίταζε πίσω προς το βυθιζόμενο πλοίο από τη σωσίβια λέμβο της, μπορούσε να δει το ίδιο το παγόβουνο.
Μια τραγωδία που συναρπάζει
Περισσότερο από έναν αιώνα αργότερα, η έκθεση αυτή αποτελεί απόδειξη της διαρκούς έλξης μιας τραγωδίας που ενέπνευσε ταινίες, μιούζικαλ και βιβλία από τότε.
Ο ιστορικός Claes-Göran Wetterholm είναι επιμελητής της έκθεσης στο Λονδίνο και πέρασε περισσότερα από 40 χρόνια μελετώντας την ιστορία του τραγικού ναυαγίου.
«Η έκθεση αποτελείται από περισσότερα από 200 αντικείμενα από τον Τιτανικό, ανάμεσά τους ένα ημερολόγιο που κρατούσε ένας άνδρας από τη Φινλανδία, το οποίο είναι το μοναδικό γνωστό ημερολόγιο στον κόσμο που γράφτηκε στον Τιτανικό και βρέθηκε στο σώμα ενός νεκρού και ένα ζευγάρι παιδικά παπούτσια που φορούσε ένα κορίτσι που ήταν τεσσάρων ετών και επέζησε στη σωσίβια λέμβο νούμερο 2, μαζί με τη μητέρα και τον πατέρα της, μία από τις λίγες οικογένειες που επέζησαν από την τρίτη θέση, είναι ανάμεσα στα αντικείμενα», όπως λέει ο κ. Wetterholm.
Στην έκθεση φιλοξενούνται αναπαραστάσεις από το εσωτερικό του πλοίου σε φυσικό μέγεθος, συμπεριλαμβανομένου ενός διαδρόμου της πρώτης θέσης, μέσα στον οποίο οι επισκέπτες μπορούν να περπατήσουν και να βιώσουν το χάσμα μεταξύ των επιβατών της πρώτης και της τρίτης θέσης.
Ωστόσο τα μικρά, προσωπικά αντικείμενα είναι τα πιο συγκλονιστικά, όπως υπογραμμίζει ο κ. Wetterholm.
Image
Άγνωστες ιστορίες
Πολλές ιστορίες του Τιτανικού ζωντανεύουν με την έκθεση.
Μεταξύ εκείνων, περιλαμβάνεται και η ιστορία του Victor Peñasco, ενός πλούσιου Ισπανού επιβάτη, ο οποίος οδήγησε τη νιόπαντρη γυναίκα του και την υπηρέτριά τους στη σωσίβια λέμβο νούμερο οκτώ, προτού σπεύσει στο πλοίο που βυθιζόταν για να βοηθήσει άλλους ανθρώπους.
Ένα σμόκιν του Peñasco, ο οποίος χάθηκε στο ναυάγιο, εκτίθεται στην έκθεση παρότι το πτώμα του δεν αναγνωρίστηκε ποτέ και μπορεί να μην έχει ανακτηθεί.
Ο Luis Ferreiro, διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας που διοργανώνει την έκθεση, επιμένει πως η προσπάθεια αυτή αποδίδει δικαιοσύνη στις μνήμες όσων έχασαν τη ζωή τους την τραγική νύχτα του ναυαγίου.
Μιλώντας το 1985 η Eva Hart είχε τονίσει ότι η πραγματική κληρονομιά του Τιτανικού ήταν ότι τα πρότυπα ασφαλείας αυξήθηκαν, βελτιώνοντας την ασφάλεια όσων επέβαιναν σε επιβατικά πλοία, έκτοτε.
Η Eva Hart, μία από τις τελευταίες επιζήσασες της καταστροφής του Τιτανικού, πέθανε το 1996 σε ηλικία 91 ετών.
Η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι την άνοιξη του 2022 για το βόρειο ημισφαίριο - αλλά είναι πιθανό η τραγική ιστορία του πλοίου να συνεχίσει να απασχολεί τη φαντασία του κοινού για τα επόμενα χρόνια.
