Κύρια σημεία
- Εντοπισμός γονίδιου που προκαλεί λύκο
- Δυνατότητα ανάπτυξης καλύτερων θεραπειών
- Θετικές προοπτικές και για άλλες αυτοάνοσες παθήσεις
Αφορά στην αυοτάνοση πάθηση του λύκου. Εκ των κορυφαίων συντακτών της σχετικής έκθεσης, η Ελληνοαυστραλή επιστήμονας, Dr. Vicky Athanasopoulos, η οποία μίλησε στο Ελληνικό Πρόγραμμα της ραδιοφωνίας SBS.
Η κ. Αθανασοπούλου, εξήγησε ότι η έρευνα ανακάλυψε έναν γενετικό παράγοντα πρόκλησης της αυτοάνοσης ασθένειας του λύκου. Όπως σε κάθε αυτοάνοση ασθένεια, το ανοσοποιητικό σύστημα, η άμυνα του οργανισμού, επιτίθεται εναντίον υγιών ιστών και οργάνων του σώματος προκαλώντας βλάβες.
Διευκρίνισε, ότι μερικά από τα συμπτώματα, ξεκινούν με κάποιο έκζεμα, ενώ μπορεί να εμφανιστεί και με πόνους στις αρθρώσεις. Επίσης, μπορεί να επηρεάσει τα νεφρά, τους πνεύμονες, την καρδιά, τους μύες, τα οστά, και εν γένει, οποιοδήποτε ιστό ή όργανο του σώματος. Πρόκειται, όπως σημείωσε, για μια περίπλοκη πάθηση, που δύσκολα αντιμετωπίζεται.
Στην Αυστραλία, η ασθένεια του λύκου, επηρεάζει περίπου 1 στους 1000 πολίτες, ενώ εμφανίζεται κυρίως σε γυναίκες, και πιο συγκεκριμένα στις 9 από τις 10 περιπτώσεις.
Επιπλέον, εμφανίζεται με μεγαλύτερη συχνότητα στους ιθαγενείς Αυστραλούς και στους πολίτες ασιατικής καταγωγής.
Η επιστημονική ομάδα της κ. Αθανασοπούλου, εντόπισε ένα γονίδιο με την ονομασία TLR7, το οποίο στην υγιή του κατάσταση βοηθάει την άμυνα του οργανισμού να προστατεύεται από ιικές λοιμώξεις, όπως για παράδειγμα η COVID-19. Σε μια, όμως, μεταλλαγμένη μορφή, που εντοπίζεται σε ασθενείς με λύκο, το γονίδιο αυτό υπερδραστηριοποιείται με αποτέλεσμα να επιτίθεται εναντίον του οργανισμού.
Το συγκεκριμένο μεταλλαγμένο γονίδιο, οι ερευνητές το εισήγαγαν σε ποντίκια, διαπιστώνοντας ότι προκαλεί παρόμοια ασθένεια με αυτή του λύκου.
Τι σημαίνει, όμως, πρακτικά, αυτή η ανακάλυψη;
Η κ. Αθανασοπούλου, επεσήμανε, ότι με τον εντοπισμό αυτού του μεταλλαγμένου γονιδίου, μπορούν, πλέον, οι επιστήμονες να δοκιμάσουν να αναπτύξουν πολύ πιο αποτελεσματικές και στοχευμένες θεραπείες.
Επί του παρόντος, πρόσθεσε, είτε κάποιες δοκιμές δεν αποφέρουν αποτελέσματα, ή χρησιμοποιούνται θεραπευτικές αγωγές, με αρκετές παρενέργειες, όπως φάρμακα χημειοθεραπείας, ανοσοκατασταλτικά φάρμακα, όπως επίσης, και ισχυρά στεροειδή.
Επιπλέον, η κ. Αθανασοπούλου, υπογράμμισε το γεγονός ότι η συγκεκριμένη ανακάλυψη θα μπορούσε να είχε και ευρύτερες θεραπευτικές προεκτάσεις και με άλλες αυτοάνοσες παθήσεις.
