ประเด็นสำคัญ
- ครัวเรือนที่มีรายได้จากบุคคลคนเดียว (Single-income households) พบความยากลำบากที่สุดในการเช่าขณะครัวเรือนที่ได้รับเงินบำนาญและเงินจ๊อบซีกเกอร์ (JobSeeker) สถานการณ์แย่ที่สุด
- พื้นที่ส่วนภูมิภาคของควีนส์แลนด์เป็นพื้นที่ที่ค่าเช่าสูงเกินกำลังจ่ายของผู้คนมากที่สุด ในขณะที่เมลเบิร์นอยู่ในอันดับต้น ๆ สำหรับราคาค่าเช่าที่ผู้จนมีกำลังจ่ายได้
- นิวเซาท์เวลส์เป็นรัฐที่ความสามารถในการจ่ายได้ (affordability) ลดลงอย่างรวดเร็วที่สุด โดยขณะนี้อยู่ที่ 29 เปอร์เซ็นต์ของรายได้ครัวเรือน
ความสามารถในการจ่ายค่าเช่าได้ (Rental affordability) สำหรับผู้คนในออสเตรเลียในทุกรัฐและมณฑลกำลังเลวร้ายลงเรื่อย ๆ ขณะค่าเช่าที่พุ่งสูงขึ้นได้แพร่กระจายจากเมืองใหญ่ต่าง ๆ ไปยังพื้นที่ส่วนภูมิภาค
ข้อมูลรายปีด้านความสามารถในการจ่ายค่าเช่าได้ ที่รวบรวมโดยองค์กรด้านที่อยู่อาศัย เนชันแนล แชลเตอร์ (National Shelter) และ เอสจีเอส อีโคโนมิกส์ แอนด์ แพลนนิง (SGS Economics & Planning) พบว่าความสามารถในการจ่ายค่าเช่าได้ (Rental affordability) ลดลงในนครหลวงของออสเตรเลียทุกแห่ง ยกเว้นแคนเบอร์ราและโฮบาร์ตในช่วง 12 เดือนที่ผ่านมา
ผู้เช่าในส่วนภูมิภาคของรัฐควีนส์แลนด์ได้รับผลกระทบหนักที่สุด เนื่องจากความสามารถในการจ่ายค่าที่อยู่อาศัยได้ลดลงสู่ระดับต่ำสุดของประเทศ โดยผู้เช่าในรัฐควีนส์แลนด์ต้องจ่ายค่าเช่าที่อยู่อาศัยเป็นเงินอย่างน้อย 30 เปอร์เซ็นต์ของรายได้ ซึ่งตามเกณฑ์มาตรฐานแล้วจัดว่าประสบภาวะความเครียดจากค่าเช่า
ในขณะเดียวกัน ในรัฐนิวเซาท์เวลส์ ความสามารถในการจ่ายได้ (affordability) ลดลงอย่างเห็นได้ชัด โดยปัจจุบันอยู่ที่ 29 เปอร์เซ็นต์ของรายได้ครัวเรือน นิวเซาท์เวลส์ยังมีพื้นที่ตามรหัสไปรษณีย์ 6 แห่งที่ติด 10 อันดับแรกของพื้นที่ที่ราคาที่อยู่อาศัยสูงเกินเอื้อมมากที่สุดในประเทศ
ข้อมูลยังแสดงให้เห็นว่าครัวเรือนต่าง ๆ มีความสามารถในการจ่ายได้สำหรับที่อยู่อาศัยแบบใดบ้างทั่วประเทศ
คนโสดที่ได้รับเงินสวัสดิการผู้ว่างงานจ๊อบซีกเกอร์ (JobSeeker) ไม่สามารถจ่ายค่าเช่าที่อยู่อาศัยในนครหลวงทุกแห่งของออสเตรเลีย โดยค่าเช่าสำหรับที่พักแบบ 1 ห้องนอนต้องใช้เงิน 75 เปอร์เซ็นต์ของรายได้ และใช้เงิน 53 เปอร์เซ็นต์ของรายได้สำหรับในพื้นที่ส่วนภูมิภาคที่ค่าเช่าถูกที่สุด
ผู้รับเงินบำนาญที่มีรายได้จากบุคคลคนเดียวต้องใช้เงินอย่างน้อย 50 เปอร์เซ็นต์ของรายได้สำหรับค่าเช่าในนครหลวงทุกแห่งของออสเตรเลีย ยกเว้นโฮบาร์ตและแอดิเลด
จากข้อมูลดังกล่าว คู่ครองที่มีรายได้จากบุคคลสองคนและมีลูกนั้น ใช้เงินคิดเป็นสัดส่วนน้อยที่สุดของรายได้รวมกันสำหรับค่าเช่าในนครหลวงทุกแห่งของประเทศ
แล้วมีความลำบากทางการเงินมากเพียงไรสำหรับการเช่าที่อยู่อาศัยในแต่ละรัฐและมณฑล? และพื้นที่ตามรหัสไปรษณีย์ใดที่คุณควรหลีกเลี่ยงหากคุณกำลังมองหาค่าเช่าที่ต่ำกว่า?
(ตารางด้านล่างให้ข้อมูลในแต่ละรัฐ ซึ่งจะสลับกันแสดงข้อมูลแต่ละพื้นที่ทุก 3-4 วินาที โปรดรอดูข้อมูลรัฐของคุณ)
ภาพแสดงความสามารถในการจ่ายได้สำหรับที่อยู่อาศัยในนครหลวงในรัฐและมณฑลของคุณ เมื่อเปรียบเทียบกับนครหลวงหลักอื่น ๆ และเอซีที Source: SBS
นิวเซาท์เวลส์
พื้นที่ตามรหัสไปรษณีย์มีค่าเช่าสูงที่สุดในประเทศ 6 พื้นที่ตั้งอยู่บริเวณอ่าวริมชายฝั่งทะเลในซิดนีย์และพื้นที่ตัวเมืองชั้นใน ซึ่งพื้นที่ 6 แห่งนี้ทั้งหมดจัดว่ามีราคาสูงเกินความสามารถในการจ่ายของผู้คน (unaffordable) หรือราคาสูงเกินความสามารถในการจ่ายเป็นอย่างยิ่ง (extremely unaffordable) ซึ่งเป็นระดับที่แย่ที่สุดนับตั้งแต่ปี 2017
พื้นที่เหล่านี้ได้แก่ ซีฟอร์ท (Seaforth) นอร์ทบริดจ์ (Northbridge) เบลโรส (Belrose) เฟรนช์ส ฟอเรสต์ (Frenchs Forest) วาร์ริวูด (Warriewood) และอวาลอน/บิลโกลา (Avalon/Bilgola)
ครัวเรือนที่เช่าบ้านอยู่ต้องพักอาศัยอยู่ห่างจากตัวเมืองโดยเฉลี่ยราว 15-20 กม. จึงจะสามารถหาบ้านเช่าในราคาที่ไม่แพงจนเกินความสามารถในการจ่ายได้
ครัวเรือนที่มีรายได้จากบุคคลคนเดียว (Single-income household) ที่ได้รับเงินจ๊อบซีกเกอร์ ไม่สามารถเช่าบ้านได้ เนื่องจากการจ่ายค่าเช่าต้องใช้เงินมากถึง 137 เปอร์เซ็นต์ของรายได้
การเช่าในพื้นที่ส่วนภูมิภาคของนิวเซาท์เวลส์ก็กำลังเข้าใกล้จุดที่ถือว่าราคาสูงเกินความสามารถในการจ่ายของผู้คน (unaffordable) โดยมีความกดดันเกิดขึ้นมากที่สุดตามบริเวณพื้นที่ริมชายฝั่งทะเล เช่นเดียวกับในพื้นที่ต่าง ๆ เช่น บาตเฮิร์สต์ (Bathurst) เมตแลนด์ (Maitland) และวอกกา วอกกา (Wagga Wagga)
วิกตอเรีย
เมลเบิร์นเป็นนครหลวงที่มีราคาค่าเช่าอยู่ในระดับที่ผู้คนมีกำลังจ่ายได้มากที่สุดในออสเตรเลีย แม้ว่าค่าเช่าจะเพิ่มขึ้น 16 เปอร์เซ็นต์ในช่วง 12 เดือนที่ผ่านมา
ค่าเช่าสำหรับที่อยู่อาศัยที่ห่างจากย่านธุรกิจใจกลางนครเมลเบิร์น 15 กม. ถือว่าในระดับที่ผู้คนมีกำลังจ่ายได้ ในขณะที่ย่านชานเมืองริมชายฝั่งทะเล เช่น ไบรตัน (Brighton) แฮมป์ตัน (Hampton) และโบมาริส (Beaumaris) ยังคงเป็นพื้นที่ที่ค่าเช่าสูงเกินกำลังจ่ายของผู้คนมากที่สุด
ทั่วทั้งพื้นที่ส่วนภูมิภาคของรัฐวิกตอเรีย ความสามารถในการจ่ายได้ (affordability) ลดลง โดยที่ทอร์คีย์ (Torquay) และอโพลโล เบย์ (Apollo Bay) กลายเป็นพื้นที่ที่ราคาค่าเช่าสูงเกินกำลังจ่ายอย่างรุนแรงนับตั้งแต่เกิดโควิดระบาด (severely unaffordable) ในขณะที่คีแรง (Kerang) นิห์ล (Nhil) และนูเมอร์คา (Numurka) เป็นพื้นที่ที่ดีที่สุดที่จะเช่า
ควีนส์แลนด์
ทั่วทั้งบริสเบนและปริมณฑล ความสามารถในการจ่ายได้ (affordability) ลดลงหนึ่งถึงสองระดับ โดยไม่มีพื้นที่ใดเลยที่ค่าเช่าอยู่ในระดับพอที่ผู้คนมีกำลังจ่ายได้ (affordable)
สำหรับพื้นที่ชานเมือง รวมถึงวูดฟอร์ด (Woodford) โรสวูด (Rosewood) แซนด์สโตน พอยต์ (Sandstone Point) และคาบูลเชอร์ (Caboolture) นั้น ความสามารถในการจ่ายได้ (affordability) ลดลง 20 เปอร์เซ็นต์พื้นที่ส่วนภูมิภาคของควีนส์แลนด์เป็นพื้นที่ที่ค่าเช่าสูงเกินกำลังจ่ายของผู้คนมากที่สุด เมื่อพิจารณาค่าเช่าจากสัดส่วนของรายได้ เนื่องจากค่าเช่าใกล้เคียงกับในบริสเบน ขณะที่ค่าจ้างต่ำกว่า
ยูมันดิ (Eumundi) ติดหนึ่งใน10 อันดับแรกของย่านชานเมืองที่มีราคาสูงเกินกำลังจ่ายของผู้คนมากที่สุด โดย เทวานทิน (Tewantin) คูรอย (Cooroy) และนูซา เฮดส์ (Noosa Heads) อยู่ในระดับมีราคาสูงเกินกำลังจ่ายของประชาชนอย่างรุนแรง
เซาท์ออสเตรเลีย
พื้นที่ที่เป็นเหมือนประตูสู่ย่านธุรกิจใจกลางเมือง อย่าง เบลล์วู ไฮตส์ (Bellevue Heights) ไปจนถึงกิลล์แมน (Gillman) ที่ก่อนหน้านี้ราคาค่าเช่าไม่สูงจนเกินกำลังจ่าย แต่ตอนนี้กลับเปลี่ยนไปแล้ว โดยผู้เช่าส่วนใหญ่ต้องมองหาพื้นที่ที่อยู่ห่างจากย่านธุรกิจใจกลางเมืองไป 30 กม. จึงจะพบที่อยู่อาศัยที่ค่าเช่าไม่แพงจนเกินกำลังจ่าย
ค่าเช่าในภูมิภาคของเซาท์ออสเตรเลียเพิ่มขึ้น 12.9 เปอร์เซ็นต์ในช่วง 12 เดือนที่ผ่านมา แต่พื้นที่เหล่านั้นยังคงมีค่าเช่าเฉลี่ยที่ถูกที่สุดในประเทศ
เวสเทิร์น ออสเตรเลีย
ค่าเช่าในเพิร์ทและปริมณฑลเพิ่มขึ้น 52.4 เปอร์เซ็นต์นับตั้งแต่กลางปี 2022 ทำให้เพิร์ทมีค่าเช่าสูงเกินกำลังจ่ายปานกลาง (moderately unaffordable) เป็นครั้งแรกนับตั้งแต่ปี 2016 พื้นที่บางแห่งในเขตธุรกิจใจกลางเมืองและพื้นที่ทางเหนือที่จะไปยังมารังการู (Marangaroo) ยังคงมีค่าเช่าที่อยู่ในระดับพอรับได้
พื้นที่ภูมิภาคส่วนใหญ่ในเวสเทิร์น ออสเตรเลียมีค่าเช่าในระดับพบรับได้ (acceptable) ไปจนถึงระดับที่ประชาชนมีกำลังจ่ายได้อย่างมาก (very affordable) แต่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างพื้นที่ที่เป็นศูนย์กลางในส่วนภูมิภาคและพื้นที่ห่างไกล
แทสเมเนีย
อัตราค่าเช่ามัธยฐาน (median rental rate) บนเกาะแทสเมเนียเพิ่มขึ้น 60 เปอร์เซ็นต์ตั้งแต่ปี 2016 ปัจจุบันราคาค่าเช่าในโฮบาร์ตเกือบเท่ากับเมลเบิร์น แม้ว่ารายได้เฉลี่ยของครัวเรือนที่เช่าบ้านอยู่จะต่ำกว่าครัวเรือนในเมลเบิร์น 21 เปอร์เซ็นต์ก็ตาม
โฮบาร์ตและปริมณฑลเป็นหนึ่งในสองภูมิภาคที่ความสามารถในการจ่ายได้ (affordability) ดีขึ้นทั่วประเทศ
อย่างไรก็ตาม ในพื้นที่ส่วนภูมิภาค ความสามารถในการจ่ายได้ (affordability) อยู่ในระดับต่ำเป็นประวัติการณ์ พื้นที่ที่ค่าเช่าบ้านไม่สูงเกินกำลังจ่ายมากที่สุดอยู่ในพื้นที่ตะวันตกเฉียงเหนือของแทสเมเนีย ยกเว้น เบอร์นี (Bernie) และเดวอนพอร์ต (Devonport)
คุณสามารถติดตามข่าวสารล่าสุดจากออสเตรเลียและทั่วโลกเป็นภาษาไทยจากเอสบีเอส ไทย ได้ที่เว็บไซต์
บันทึกเว็บไซต์ของเราเก็บไว้ในบุ๊กมาร์ก เพื่อไม่ให้คุณพลาดสถานการณ์ล่าสุด หรือติดตามเราทางเฟซบุ๊กที่
