نکات مهم
- استرالیایی ها امسال در مورد ایده صدای بومیان در پارلمان کشور رای خواهند داد.
- طرفداران این ایده می‌گویند Voice به مردم بومی درباره سیاست‌هایی که بر آنها تأثیر می گذارد نظر می دهد.
- اما مخالفان استدلال می کنند که Voice یا خیلی دور می رود یا به اندازه کافی دور اندیش نیست.
با تشدید بحث پیرامون همه پرسی (رفراندوم) آتی در استرالیا، در این گزارش به دلایل کلیدی موافق و مخالف ثبت صدای بومیان در قانون اساسی استرالیا پرداخته ایم.
استرالیایی ها زمانی که در پایان سال به پای صندوق های رای بروند تصمیم خواهند گرفت که آیا صدای بومیان در پارلمان را در قانون اساسی ثبت خواهند کرد یا خیر.
در نخستین همه پرسی این کشور از سال ۱۹۹۹ از آنها خواسته می شود که به این پرسش رای مثبت یا منفی بدهند:
یک قانون پیشنهادی: تغییر قانون اساسی برای به رسمیت شناختن نخستین مردم استرالیا با ایجاد صدای بومیان و جزیره نشینان تنگه تورس. آیا این تغییر پیشنهادی را تایید می کنید؟
آنتونی آلبانیزی نخست وزیر استرالیا در ماه مارچ با پرده برداری از این پرسش، بیانیه را که برای نخستین بار ایده صدا (Voice) را مطرح کرد به عنوان یک "درخواست مهربانانه" توصیف کرد که به مردم بومی در سیاست هایی که به ویژه بر آنها تأثیر می گذارد، کمک می کند.
او گفت: "هر استرالیایی از ما می‌خواهد که این شکاف را کم کنیم. امروز مسیر روشن شده است که چگونه می توان این کار را انجام دهیم؛ با مشورت با مردم در محل، با همکاری با مردمی که در کنار این چالش‌ها زندگی می‌کنند. با ثبت صدایی در قانون اساسی ما، و با گوش دادن به آن صدا."
استدلال موافقان و مخالفان ایده صدا (Voice) چیست؟
از زمانی که مخالفان برای نخستین بار ادعا کردند که «صدای بومیان» به عنوان یک "صحن سوم" در پارلمان عمل خواهد کرد، استدلال ها علیه Voice شکل گرفت؛ اگرچه این ادعا از آن زمان ناپدید شد.
اما پرسش های دیگری در مورد نحوه عملکرد این نهاد به وجود آمده است، و مخالفان استدلال می کنند که Voice یا خیلی دور اندیشانه است یا به اندازه کافی دور اندیش نیست.
در ادامه به دلایل کلیدی موافقان و مخالفان ایده صدای بومیان در قانون اساسی پرداخته ایم:
موافقان - آری
Voice پس از سالها تعامل با جوامع بومی در سراسر استرالیا توصیه شده است.
مردم بومی باید در سیاست هایی که بر آنها تأثیر می گذارد، نظر داشته باشند.
اگر دولت هنگام ایجاد سیاست در مورد مردم بومی به آنها گوش فرا دهد، سیاست ها بهتر خواهد شد.
این ایده دائمی خواهد بود و دولت های آینده نمی توانند آن را حذف کنند.
اطمینان از اینکه Voice می تواند با "دولت اجرایی" صحبت کند، به این معنی است که نقش مرکزی آن بدون توجه به دولت های آینده، تثبیت شده است.
این ایده از نظر جنسیتی برابر خواهد بود و شامل اعضای جوان نیز می شود، به این معنی که صدای بیشتری از جوامع بومی شنیده می شود.
این ایده توسط کارشناسان حقوقی با دقت طراحی شده است.
شرایط ثابت این ایده به این معنی است که نمایندگان آن همواره پاسخگو خواهند بود.
Voice مکانیسم خوبی برای مذاکره درباره ساز و کار موسوم به Truth and Treaty با دولت کامنولت خواهد بود.
پارلمان و در نتیجه مردم استرالیا همچنان در مورد آنچه به قانون تبدیل می شود، حرف نهایی را خواهند زد.
مخالفان - نه
این ایده نمادین است و رفع مشکلات سیستمی پیش روی جوامع بومی نیازمند نهادی با قدرت واقعی است.
دولت ها می توانند توصیه های آن را - اگر آن را دوست نداشته باشند- نادیده بگیرند.
Voice نژاد را به قانون اساسی اضافه می کند.
از آنجایی که Voice توسط پارلمان طراحی خواهد شد، دولت های آینده می توانند آن را تغییر دهند یا کنار بگذارند.
مردم بومی در حال حاضر از طریق سطح بی سابقه ای از نمایندگی بومیان در پارلمان، صدای خود را دارند.
ساز و کار موسوم به Truth and Treaty باید مقدم بر ایده Voice باشد.
