نکات مهم:
- در برخی از مناطق ریجنال استرالیا بیش از نیمی از رشد جمعیت مربوط به مهاجران بود.
- حدود یک پنجم از افرادی که به مناطق ریجنال نقل مکان می کنند ظرف دو سال دوباره به شهر بر می گردند.
- همه گیری کروناویروس باعث افزایش تمایل بسیاری از افراد برای زندگی در مناطق ریجنال استرالیا شده است.
داده های اداره آمار استرالیا حاکی از این است که در دوره سه ماهه منتهی به سپتامبر سال گذشته میزان مهاجرت خالص جمعیت از شهرهای پایتخت استرالیا به شهرهای کوچک حاشیه ای یا به اصطلاح ریجنال رکورد شکست و در حدود ۱۱ هزار نفر بود.
اگر شما نیز به فکر انجام چنین اقدام بزرگی هستید نکاتی هست که باید مد نظر داشته باشید.
تغییر محل زندگی و نقل مکان به مناطق ریجنال نیازمند این است که از جامعه ای که در آن زندگی می کنید دل بکنید و به یک جامعه ساحلی یا دوردست کوچکتر جدید بروید.
طبق مرکز جمعیت، ۲۶ درصد از رشد جمعیت در مناطق ریجنال استرالیا بین سال های ۱۹۹۶ و ۲۰۱۶ به دلیل مهاجران بوده است.
در برخی از مناطق بیش از نیمی از رشد جمعیت مربوط به مهاجران بود.
کارولین کمرون (Caroline Cameron) مربی تغییر محل زندگی می گوید از این که می بیند مردم از پیشینه های فرهنگی و زبانی مختلف به مناطق ریجنال نقل مکان می کنند تعجب نمی کند.
وی می گوید: «چه ۳ ماه پیش آمده باشند، چه ۱۰ سال پیش، آنها معمولا به مناطق دور دست نقل مکان می کنند چون قیمت خانه ها کمتر است، فرصت های شغلی مختلفی وجود دارد و به همین دلیل ما به طور روز افزون شاهد افزایش درصد افراد از پیشینه های غیر انگلیسی در جوامع کوچکتر روستایی هستیم.»
داده های اداره آمار استرالیا نشان می دهد در سه ماهه منتهی به سپتامبر سال گذشته، به دلیل همه گیری کروناویروس، شهرهای پایتخت استرالیا بیشترین کاهش خالص جمعیت را به دلیل مهاجرت داخلی داشته اند.
در همین دوره، جمعیت ایالت کوئینزلند در نتیجه مهاجرت داخلی ۷ هزار و ۲۰۰ نفر افزایش داشت که این بیش تر از هر ایالت یا قلمروی دیگری است.
ملیسا شمبری (Melissa Schembri) کارگزار املاک در گروه املاک Next Property در گلدکوست می گوید وی مراجعه کنندگان زیادی را از بین ساکنان ایالت های ویکتوریا، نیوساوت ولز و شهر بریزبن داشته است که علاقمند به اسکان در شهرهای کوچک ساحلی کوئینزلند بوده اند.
وی می گوید: «من فکر می کنم بسیاری از مردم متوجه شده اند که می توانند از راه دور کار کنند یا می خواهند یک سبک زندگی داشته باشند و چندین سال برای آن برنامه ریزی کرده اند و کووید باعث شد تا آنها تصمیم انجام آن را بگیرند.»
یک گزارش که در سال ۲۰۰۵ توسط انجمن شوراهای ساحلی استرالیا منتشر شد حاکی از این بود که حدود یک پنجم از افرادی که به مناطق ریجنال نقل مکان می کنند ظرف دو سال دوباره به شهر برمی گردند.
خانم کمرون معتقد است اگر افراد از همان ابتدا در مورد منطقه ای که می خواهند در آن ساکن شوند کمی تحقیق کنند مجبور نمی شوند به دلیل انتخاب یک منطقه غلط دچار دردسر شوند.
وی می گوید درست است که همه گیری کروناویروس باعث شده است تا توانایی افراد برای بازدید حضوری از محلی که می خواهند در آن ساکن شوند کاهش پیدا کند، اما افراد می توانند با افراد ساکن این مناطق در تماس باشند و ببینند آیا این مناطق، مناطقی پذیرا هستند یا نه.
خانم کمرون می گوید: «برای مثال، شاید بخواهید تماسی تلفنی با بخش خدمات مشتریان در یک شورای محلی داشته باشید و یا با مرکز اطلاعات بازدیدکنندگان تماس بگیرید و بگویید ما به فکر آمدن به جامعه شما هستیم و دوست داریم با برخی از ساکنان محلی که اطلاعات زیادی در مورد این منطقه دارند صحبت کنیم. شما توصیه می کنید با چه کسی تماس بگیریم؟»
خانم کمرون به افرادی که تسلط کافی به زبان انگلیسی ندارند و یا از دین خاصی پیروی می کنند توصیه می کند تا در پی یافتن مناطقی باشند که ساکنانی با فرهنگ آنها دارند.
وی می گوید: «بنابر این اگر انگلیسی شما قوی نیست و شما حس اعتماد به نفس ندارید، قطعا توصیه می کنم که به دنبال جوامعی باشید که افرادی دارد که به زبان شما صحبت می کنند و پیشینه فرهنگی شما را درک می کنند.»
فروردین دلیری یک مجسمه ساز و پناهجوی سابق بهایی است و از این که پس از مهاجرتی طولانی از هند، ملبورن و تاسمانیا در نهایت در شهر تانزویل (Townswille) ساکن شده است بسیار خوشحال است.
او اکنون مرکز بین فرهنگی تانزویل (Townsville Intercultural Centre) را اداره می کند تا به افراد تازه وارد برای اسکان در جامعه دوست داشتنی اش کمک کند.
وی می گوید: «استرالیا چیزهای زیادی برای ارائه کردن دارد. ما بهترین های جهان را در این کشور داریم، جوامع منحصر به فرد و همچنین فرصت های تفریحی که می توانند زندگی افراد را غنی تر کنند، مخصوصا وقتی بخواهیم سرعت زندگی را کمتر کنیم، کار کمتری کنیم و همچنین بازنشسته شویم.»
آقای دلیری در سال های اول زندگی اش در استرالیا برای حدود دو سال در ملبورن زندگی کرده بود. ولی وی در نهایت به این نتیجه رسیده بود که ارتباط پیدا کردن با سایر افراد در جوامع کوچک تر راحت تر است.
وی می گوید: «اسکان در این مناطق برای کسی که مدتی در نیوساوت ولز یا ویکتوریا زندگی کرده است کار سختی نیست چون مردم به سرعت شما را می شناسند و شما آنها را می شناسید. شما می شنوید که مردم به شما می گویند روز بخیر. چطورید؟ شما مانند شهرهای بزرگ تر تنها نمی مانید. من دو سال در ملبورن زندگی کردم و نتوانستم نام تمام همسایگانم را بدانم.»
