وجود زباله های پلاستیکی در محیط های آبی یکی از دغدغه های اصلی زیست محیطی در جهان است. این زباله ها تاثیر بسیار بدی بر حیات آبزیان و به طبع آن سلامتی انسان ها دارند. برای کنترل این آلودگی ها و کاهش آنها، باید ابتدا منابع آلاینده آبراه ها و مقدار زباله وارد شده به آنها شناخته شوند.
و بر اساس مدل سازی های علمی، برآورد می شود که حدود دو میلیارد تن پلاستیک هر سال توسط رودها به اقیانوس ها وارد می شود. رودها نه تنها زباله های تولید شده در سطح را به اقیانوس ها می برند، بلکه خود نیز زباله ها را جذب می کنند. بیشتر رودهایی که بیشترین آلاینده های پلاستیکی را به دریاها می ریزند در قاره آسیا واقع شده اند.
رایج ترین روش پایش زباله ها در حال حاضر متکی به مقدار اندازه گیری تولید زباله ها توسط انسان روی سطح زمین است. این روش هم نیروی انسانی زیادی نیاز دارد و پایش همزمان چندین نقطه با این روش و در یک دوره طولانی دشوار است.
اما پژوهشگران استرالیایی با استفاده از فناوری هوش مصنوعی موفق به ابداع روشی پر بازده و عملی برای پایش محیط زیست شدند. این پروژه توسط تعریف شده است که بر اساس اطلاعات وبسایت آن، هدف بزرگ آن تغییر چگونگی تولید، بازیافت و دفع زباله های پلاستیکی است. این سازمان در راستای رسیدن به این اهداف، به دنبال ارتقاء فناوری های بازیافت زباله های پلاستیکی و نیز تغییر روش ها و استانداردها در این زمینه است. در همین راستا، روش های مبتنی بر تحلیل علمی شرایط و فناوری های هوشمند در این برنامه مورد حمایت قرار می گیرند.
پروژه پایش زباله ها که توسط سازمان تحقیقات علمی و صنعتی دولت استرالیا تعریف شده، بخشی از یک پروژه بزرگتر است که در شهر هوبارت به طور آزمایشی مورد استفاده قرار گرفته است. پژوهشگران در این پروژه با استفاده از عکسبرداری و فناوری هوش مصنوعی، زباله ها را در آبراه ها ردیابی می کند. برای اجرای این پروژه از دو شاخه مختلف هوش مصنوعی استفاده شد. شاخه اول به تحلیل عکس ها و ویدئوها می پردازد و شاخه دوم به شبیه سازی تفکر انسان توسط کامپیوترها. شرکت عظیم مایکروسافت نیز در این پروژه با طراحی یک سامانه خودکار پایش آلودگی رودخانه ها همکاری کرد.
در این پروژه آزمایشی، مسیل های شهر هوبارت و نیز رود تیمز (Thames) در لندن و رود بوریگانگا (Buriganga River) در بنگلادش مورد پایش قرار گرفت و در آن مقدار زباله ها، نوع آنها و تغییرات آنها در مناطق مختلف مورد بررسی قرار گرفت.
در هوبارت پیشاپیش تله های زباله در مسیل ها نصب شده بود. این تله ها آلاینده های جامد مثل قوطی ها، بطری ها و شاخه های درختان را از سطح آب جمع آوری می کنند. با همکاری شورای شهر هوبارت، حسگرهای خودکار در این نقاط از مسیل ها نصب شدند. در حال حاضر شش دوربین زیر پل ها برای ردیابی زباله های به دام افتاده در تله ها نصب شده اند. این سیستم با پر شدن تله ها به اپراتور اطلاع می دهد که لازم است آنها را خالی کند. وقتی این سیستم در سراسر آبراه های شهر نصب شود، می تواند به طور زنده همه مسیرهای ورودی به دریا را پوشش دهد و میزان زباله های ورودی به دریا را به نحو چشمگیری کاهش دهد. با موفقیت این پروژه آزمایشی، امید است که بتوان آن را در دیگر نقاط جهان نیز مورد استفاده قرار داد.
