امروز اول دسامبر روز جهانی ایدز است و برای آموزش در مورد ویروس HIV و بیماری های مرتبط با آن اهمیت زیادی دارد.
در حالی که بسیاری از مردم تصور می کنند بیماری ایدز یک اپیدمی مربوط به دهه های ۸۰ و ۹۰ میلادی است، امروزه هنوز حدود ۳۷ میلیون نفر در سراسر جهان مبتلا به این بیماری هستند.
آقای دای ائوکی ۱۵ سال پیش از ژاپن به استرالیا مهاجرت کرد.
مدت کوتاهی از ورود وی به استرالیا نگذشته بود که متوجه شد HIV مثبت است.
وی می گوید در آن زمان به دلیل مبتلا بودن به این بیماری مورد تبعیض قرار می گرفته است ولی معتقد است امروزه رویکردها در مورد این بیماری تغییر کرده است.
وی می گوید: "وقتی مبتلا به این بیماری تشخیص داده شدم، خوب انگلیسی متوجه نمی شدم چون تازه به استرالیا مهاجرت کرده بودم و انگلیسی ام خوب نبود. اما الان فکر می کنم دیگر تبعیض وجود ندارد ولی هنوز یک لکه ننگ در مورد HIV وجود دارد."
اگر HIV درمان نشود، می تواند به سیستم ایمنی بدن حمله کند و بدن را در برابر عفونت ها و بیماری هایی که در شرایط عادی می تواند کنترل کند، آسیب پذیر کند.
این بیماری می تواند از طریق ورود مایعات بدن یک فرد مبتلا به HIV به بدن فرد دیگر منتقل شود.
امروزه افراد HIV مثبت می توانند داروهایی مصرف کنند که مانع تبدیل شدن این بیماری به بیماری ایدز یا سندرم نقص ایمنی اکتسابی شود.
این سندرم به بیماری ها یا مجموعه ای از علائمی گفته می شود که به دلیل صدمه جدی به سیستم ایمنی بدن ایجاد شده اند.
اگر بیماری های HIV و ایدز درمان نشوند می توانند باعث مرگ شوند.
جیمز گری (James Gray) سخنگوی فدراسیون سازمان های ایدز استرالیا می گوید پیشرفت های پزشکی باعث شده است تا افرادی که مبتلا به HIV می شوند هنوز بتوانند یک زندگی سالم داشته باشند.
وی می گوید: "در استرالیا ما شاهد موفقیت های بزرگی در زمینه کاهش ابتلا به HIV در بین مردان همجنسگرا بویژه در مناطق داخل شهرها هستیم. و این واقعا مهم است که بتوانیم این موفقیت ها را در سایر قسمت ها هم داشته باشیم تا اطمینان حاصل کنیم کسی جا نمی ماند و برخی از مردان همجنسگرا که هنوز شاهد این کاهش نیستند بتوانند از موفقیتهایی که شاهدش هستیم بهره ببرند."
در دهه ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ میلادی HIV به یک اپیدمی جهانی تبدیل شد و میلیون ها نفر مبتلا به این ویروس ناشناخته شدند و جان خود را از دست دادند.
اولین موارد این بیماری در بین مردان همجنسگرای آمریکا گزارش شد و برای مدتی پزشکان تصور می کردند این بیماری مخصوص مردان همجنسگراست.
اما مدت زیادی نگذشت که موارد این بیماری در بین زنان، کودکان و مردان دگرجنسگرا نیز مشاهده شد.
درمان های اولیه HIV در سال ۱۹۸۷ ارائه شد ولی این درمان ها بسیار سمی بودند و عوارض جانبی ناخوشایندی را ایجاد می کردند.
در نهایت در سال ۱۹۹۵ برای اولین بار داروهای موثر برای درمان HIV و ایدز تولید و عرضه شدند و توانستند نرخ مرگ و میر در بین مبتلایان به این بیماری ها را کاهش دهند.
آقای گری می گوید پس از عرضه این داروهای موثر علاقه به موضوع ایدز کاهش یافت.
وی می گوید: "پس از این که در اواسط دهه ۹۰ درمان های موثر عرضه شدند، دوره ای شروع شد که اغلب با عنوان دوره سکوت در مورد HIV قلمداد می شود، یعنی زمانی که مردم دیگر در مورد این بیماری صحبت نمی کردند چون مردم دیگر نمی مردند، که این یک نتیجه بسیار خوب بود ولی این همچنین به این معنی بود در بسیاری از افراد، ایده ای که در مورد این بیماری ها داشتند و مربوط به دهه ۸۰ و اوایل دهه ۹۰ بود ادامه پیدا می کرد و به روز نمی شد و اطلاعات جدیدی در مورد معنی HIV و راه های پیشگیری از ابتلا به آن نداشتند."
روز جهانی ایدز هر سال در اول دسامبر به همین منظور برگزار می شود تا در مورد این بیماری و راه های درمان آن اطلاع رسانی شود.
طبق اعلام برنامه مشترک سازمان ملل متحد در برابر ایدز (UNAIDS) در سال ۲۰۱۷ حدود ۳۷ میلیون نفر در سراسر جهان مبتلا به HIV و یا ایدز بودند.
۵۳ درصد این افراد در شرق و جنوب آفریقا ساکن هستند و ۱/۸ میلیون نفر از آنها کودک هستند.
دکتر گری می گوید رویکرد مردم در مورد HIV و ایدز باید تغییر کند.
وی می گوید: "وقتی HIV بزرگترین تاثیر خود را داشت مصادف با زمانی بود که کارزارهای زیادی برای دفاع از حقوق همجنسگرایان به راه افتاده بود و این جور چیزها. بنابراین یک ارتباط بین این دو وجود داشته است. اما باید توجه داشته باشیم که سایر افراد هم مبتلا به این بیماری می شوند. در حقیقت در سراسر جهان حدود ۵۰ درصد از مبتلایان به HIV زن هستند و اکثر آنها دگرجنس گرا هستند. در استرالیا با وجود این که احتمال ابتلای افراد دگرجنسگرا به بیماری ایدز کمتر از مردان همجنسگراست،با این وجود این افراد نیز هنوز بخش قابل توجهی از این اپیدمی را تشکیل می دهند که باید به آن پاسخ داده شود."
آقای آئوکی می گوید با وجود این که پیشرفت های ایجاد شده در زمینه پزشکی و درمان های این بیماری بسیار عالی است، اما این مهم است که افرادی که بر اثر این بیماری کشته شده اند و هنوز جان خود را از دست می دهند به یاد داشته باشیم.
وی می گوید: "روز جهانی ایدز برای جشن گرفتن چیزی نیست، بلکه در حقیقت نوعی یادبود است. برای به یادداشتن چیزهایی که در تاریخ اتفاق افتاده و برای اطلاع رسانی به مردم استرالیا."
مطالب بیشتر:
اخبار خوب و بد در مورد بیماری ایدز در استرالیا
