هیدروژن به عنوان یکی از انرژی های پاکی که استرالیا می تواند صادر کند، شناخته می شود. به گزارش ، یکی از توزیع کنندگان انرژی در نیوساوت ولز قصد دارد که فناوری جدیدی را در بخش انرژی خانگی آزمایش کند. این پروژه آزمایشی پانزده میلیون دلاری، انرژی تولید شده توسط منابع تجدید پذیر را از طریق لوله کشی گاز شهری به خانه ها خواهد رساند تا برای گرمایش و پخت و پز مورد استفاده قرار گیرد.
اجرای این پروژه پنج سال طول خواهد کشید و نام آن H2GO است، نامی جالب که به آسانی در یادها می ماند. بر اساس این پروژه، شرکت توزیع کننده گاز Jemena کارخانه ای پانصد کیلوواتی خواهد ساخت که با استفاده از منابع خورشیدی و بادی، با شکستن مولکولهای آب، هیدروژن تولید خواهد کرد. این هیدروژن وارد شبکه گاز شهری سیدنی خواهد شد. این فرآیند با نام "power to gas" شناخته می شود.
بر اساس توضیحات پروژه، این کارخانه انرژی لازم برای گرمایش و تامین آب گرم حدود ۲۵۰ خانه را دارد و انتظار می رود که تا سال ۲۰۲۰ بهره برداری از آن آغاز شود.
هدف این پروژه دو چیز است: نخست غلبه بر چالش ذخیره سازی انرژی های مازاد تجدید پذیر توسط ذخیره سازی هیدروژن در شبکه گاز شهری و دوم کاهش آلودگی ناشی از سوخت گاز طبیعی.
آژانس انرژی های تجدیدپذیر استرالیا (ARENA) مبلغ ۷/۵ میلیون دلار به این پروژه اختصاص داده است. به گفته مدیرعامل این موسسه، آقای Darren Miller، با افزایش تولید انرژی های تجدید پذیر، به جایی خواهیم رسید که باید راهی برای ذخیره مازاد انرژی پیدا کنیم. او اضافه کرد: «هیدروژن می تواند نقش مهمی در ذخیره سازی انرژی و متعادل کردن شبکه گاز داشته باشد و در عین حال از میزان کربن موجود در گاز طبیعی بکاهد».
علاوه بر این، شرکت Jemena قصد دارد که یک نیروگاه تولید برق که با سوخت هیدروژن کار می کند نیز بسازد و انرژی تولیدی آن را به شبکه برق برگرداند و گاز باقیمانده را در جایگاه های سوخت به خودروهای هیدروژنی عرضه کند.
این پروژه پس از این اعلام شد که گزارش ماه اگوست ARENA جزییاتی از فرصت طلایی استرالیا برای تبدیل شدن به صادر کننده انرژی پاک به بازارهایی مثل ژاپن و کره جنوبی ارائه داد.
این گزارش تصریح کرد که اگر شرایط مناسب باشد، استرالیا توان صادرات سالانه معادل ۱/۷ بیلیون دلار هیدروژن را خواهد داشت و تا سال ۲۰۳۰ حدود ۲۸۰۰ شغل در این زمینه ایجاد خواهد شد.
ده درصد یا بیشتر
نقشه راه انرژی هیدروژنی موسسه CSIRO می گوید که هیدروژن می تواند نهایتا جای گاز طبیعی را در گرمایش با آلایندگی کم در بخش خانگی بگیرد و حتی برای برخی از صنایع نیز سوخت ارزان فراهم کند، اما هنوز راه زیادی تا رسیدن به این سطح باقی است.
متخصصان برآورد می کنند که ده درصد (حجمی) هیدروژن می تواند به گونه ای بی خطر با گاز طبیعی مخلوط شود. با این حال، بریتانیا قصد دارد که تا سال ۲۰۱۹ تا بیست درصد هیدروژن به شبکه گاز شهری تزریق کند.
مهندسی و چالش های اقتصادی
با اینکه اضافه کردن هیدروژن در مقیاس کم به شبکه فعلی گاز شهری بی خطر است، هنوز چالش های مهندسی پیش روی استفاده از غلظت های بالای هیدروژن در کاربردهای خانگی وجود دارد.
به عنوان مثال، هیدروژن قابلیت اشتعال بالاتری نسبت به گاز طبیعی دارد و محصول احتراق آن بخار آب است که می تواند تاثیر نامطلوب بر عملکرد اجاق ها و گرم کن ها بگذارد. قابلیت نشت هیدروژن هم به خاطر کوچک بودن مولکولهایش بیشتر است، اما سریعتر ناپدید می شود.
در ماه جولای، آقای Samuel Lee Mohan ، مدیر بخش نوآوری ATCO گفت که در یک دوره زمانی پنج تا هشت ساله، راه حل های این مشکلات یافته و اجرایی خواهد شد. با این حال، عوامل اقتصادی مثل تولید لوازم خانگی جدید و بهینه سازی سیستم انتقال گاز شهری هم نقش مهمی در این فرآیند خواهند داشت.
