این نمایش که توسط گروه فمینیستا ملبورن و دایره هنر تهران برگزار شده ماجرا زنی بود که با اجبار یک زن دیگر حجاب به سر می‌کند و تن به ازدواج اجباری می‌دهد.
در کنار نمایش اثری هنری از رنگ‌های مختلف به نام «همسنگر» هم برای نمایش سرکوب جامعه LGBTQIA+ به نمایش گذاشته شده بود. این اثر که توسط دایره هنر تهران ایده‌پردازی شده است، تاکنون در شهرهای برلین و تگزاس هم به نمایش گذاشته شده است.
نازنین، نویسنده این نمایش است فردی که می‌گوید تجربه روبرویی با حجاب اجباری در استرالیا الهام بخش او در نوشتن این روایت بوده است.
او می‌گوید: «من وقتی مدرسه می‌رفتم در استرالیا دوستی داشتم که نقاب می‌پوشید. این مسئله حجاب اجباری نزدیک‌تر از چیزی است که افراد در استرالیا فکر می‌کنند.
البته که آیدا که نقش دختری را بازی می‌کرد که با حجاب اجباری را بازی می‌کرد، می‌گوید که چندان هم نقش بازی نکرده است.
او توضیح می‌دهد: «من نقش بازی نمی‌کردم و خودم بودم. من کسی بودم که جمهوری اسلامی آن را مجبور می‌کرد حجابش را رعایت کند.»
the "Fortitude" art installation and "Good Girl" performance /Credit: Vedran Bajraktarevic
اگرچه برای نازنین که در ایران زندگی نکرده است این ماجرا کمی متفاوت است. او می‌گوید اگرچه که با قانون حجاب اجباری روبرویی نداشته است، اما با عواقب فرهنگی آن حتی اینجا در استرالیا هم روبرو شده است.
نازنین می‌گوید: « در استرالیا مادر من به اجبار حجاب سرم می‌کرد تا این که در ۲۴ سالگی جرعت کردم و حجابم را درآوردم.
در این نمایش هربار که زن موفق می‌شود فرد دیگر را به کاری جدید مثل پوشیدن حجاب یا ازدواج اجبار کند، او را «دختر خوب» صدا می‌کند و این چرخه ادامه پیدا می‌کند.
نازنین می‌گوید که هدفش از این کار این بوده است که به غیر ایرانی‌ها این پیام را بدهد که حجاب برای بسیاری از دختران یک انتخاب نیست، بلکه یک اجبار است.
the "Fortitude" art installation and "Good Girl" performance/ Credit: Erfan Behzadnia
پیامی که البته به می‌رسد به مخاطبین غیرایرانی نمایش خیابانی «دختر خوب» منتقل شده است.
بدرون، یک فرد بوسنیایی که به این نمایش نگاه می‌کرد می‌گوید: «حس ناراحت‌کننده‌ای دارد، این که مردم حق انتخاب ندارند قابل تصور نیست.»
