آژانس اطلاعاتی و امنیتی استرالیا می گوید تهدیدهای ناشی از جاسوسی و مداخله خارجی در کشور در حال افزایش است.
سازمان امنیت و اطلاعات استرالیا (ASIO) در گزارش سالانه خود عنوان کرده است: "سرویس های جاسوسی خارجی در تلاش برای دستیابی به اطلاعات طبقه بندی شده در خصوص هم پیمانان و شرکا استرالیا، مواضع دیپلماتیک ما در خصوص موضوعات بین المللی، اقتصادی و نظامی، اطلاعات مربوط به انرژی و منابع معدنی، و نوآوری های ما در زمینه های علمی و فناوری هستند".
سازمان ASIO می گوید قدرت های خارجی به صورتی مخفیانه سعی دارند در عقاید عمومی استرالیایی ها و همچنین رسانه ها در کشور نفوذ کنند.
در گزارش مذکور موسوم به Espionage and Foreign Interference یا "جاسوسی و دخالت خارجی" از این حالت با عنوان "تهدیدی موذیانه" نام برده شده است.
در این گزارش آمده است با آنکه چنین فعالیت هایی ممکن است امروز بی ضرر به نظر برسند اما آنها می توانند پیامدهای جدی در آینده به دنبال داشته باشند.
جان کوین (John Coyne) ریاست برنامه امنیت مرزی از انستیتوی سیاست های استراتژیک استرالیا می گوید چنین تهدیدهایی بر خلاف تروریسم، فوری و بدیهی نیستند اما نگران کننده هستند زیرا کنترل آنها بسیار دشوار است.
او می گوید: "هدف گرفتن این نوع از تهدیدهای متفاوت و متنوع مانند نفوذ خارجی ها بسیار سخت است و آنها لزوما سازمان هایی مانند ASIO را تحت تاثیر قرار نمی دهند بلکه آنها احتمالا بیشتر در چیزهایی مانند برنامه های آموزشی نفوذ می کنند".
گفتنی است در گزارش سالانه سازمان ASIO از کشور یا کشورهای خاصی نام برده نشده است اما در عین حال عنوان شده است که میزان نفوذ چینی ها در استرالیا در شمار یکی از موارد نگران کننده است.
انتشار این گزارش در حالی صورت می گیرد که تعدادی از استادان دانشگاه های استرالیا نیز به تازگی با انتقادهایی از طرف دانشجویان بین المللی چینی روبرو شده اند چرا که این دانشجویان بر این باور بوده اند که اقلام آموزشی این استادان با سیاست های رسمی چین همخوانی ندارد.
و این در حالی است که فرانسیس آدامسون (Frances Adamson) یکی از مدیران دپارتمان امور خارجه و تجارت استرالیا در اواخر ماه کنونی در سخنرانی خود برای دانشجویان بین المللی در انستیتوی کنفوسیوس دانشگاه آدلاید گفت: "ساکت کردن هر فردی در داخل جامعه، از دانشجو گرفته تا استاد دانشگاه تا سیاستمدار بی حرمتی به ارزش های ماست. اعمال سکوت، عملی مخالف آزادی دانشگاه ها است".
او گفت دانشگاه های استرالیا باید آماده اقدامی ارتجاعی در این خصوص باشند.
خانم آدامسون گفت: "با اهمیت پیدا کردن بیشتر چین در آینده استرالیا و آینده جهان، بررسی های موشکافانه بیشتری در خصوص چین از جمله راه هایی که این کشور برای نفوذ در سطح بین المللی از آن استفاده می کند، انجام خواهد شد".
اما آقای تونی پان (Tony Pun) از شورای جامعه چینی های استرالیا می گوید این عمل از روی بدخواهی انجام نشده است.
او می گوید: "مردم یکدلی چینی ها را درباره این گونه موضوعات درک نمی کنند. این موضوع به دلیل دکترین کمونیستی نیست. این امر به دلیل فرهنگی رخ داده است. این صرفا میهن پرستی نیست. این امر ملی گرایی نیست. این امر به دلیل نوعی یکدلی احساسی است".
اما این در حالی است که جان کوین (John Coyne) ریاست برنامه امنیت مرزی از انستیتوی سیاست های استراتژیک استرالیا می گوید این تنها محدوده آموزش و پرورش در استرالیا نیست که نگرانی هایی پیرامون این امر در آن وجود دارد.
او می گوید: "موضوع در واقع درباره تلقیح مقامات دولتی و افرادی است که در شئون دولتی فعال هستند. این مسئله همچنین شامل جمعیت کلی در کشور نیز می شود که از سن بسیار کم به گونه ای آموزش می بینند که واقعیت هایی را که به آنها ارائه می شود، به پرسش بگیرند".
گفتنی است در اوایل سال جاری نیز سناتور سام دستیاری (Sam Dastyari) از حزب کارگر استرالیا سمت خود در کابینه را به دلیل افشاء خبر مربوط به پرداخت بخشی از هزینه هایش توسط تعدادی از اهدا کنندگان چینی از دست داد.
در سال دو هزار و شانزده نیز استوارت رابرت (Stuart Robert) وزیر پیشین فدرال به دلیل ارتباطش با یک تاجر چینی استعفا داد.
و این در حالی است که سازمان ASIO در تازه ترین گزارش سالانه خود همچنین نگرانی هایی را نیز در خصوص تلاش قدرت های خارجی برای نفوذ در جوامع قومی و مذهبی به منظور تحت کنترل گرفتن آنها و فرو نشاندن انتقاد از این قدرت های خارجی مطرح کرده است.
دیوید داسون (David Dawson) از شورای جوامع چند فرهنگی ایالت نیوساوت ولز می گوید او هیچ گونه شواهدی در این خصوص مشاهده نکرده است.
او می گوید: "ما در زمانه شدت گرفتن تنش ها زندگی می کنیم. زمانه ای که در آن همواره تمایل نسبت به فریب دادن مردمی که مانند هدفی آسیب پذیر هستند، وجود دارد. من فکر می کنم این نکته به جدایی در داخل جامعه منتهی خواهد شد. این امر قطعا در پذیرش یک اجتماع چند فرهنگی امر مفیدی نخواهد بود".
