این یک گزارش صوتی است. توصیه می شود، به پادکست آن گوش دهید.
گزارش شده است که از پنجم جولای، سه زن توسط شریک زندگی خود در استرالیا کشته شده‌اند. کریستین راکیچ ، امیره مغنیه و زنی از قلمرو شمالی که نامش فاش نشده، این افراد هستند.
پس از مرگ کریستین راکیچ در سیدنی، تحقیقات درباره قتل او در جریان است. پلیس می‌گوید این یک حادثه مشکوک خشونت خانگی است.
خانم راکیچ دستور خشونت (AVO) را علیه شوهر سابقش صادر کرده بود. اتهام قتل امیره مغنیه ۳۰ ساله، مادر سه فرزند، به همسر او وارد شده است. در قلمرو شمالی هم یک مرد ۴۶ ساله به اتهام قتل شریک زندگی خود در جامعه دورافتاده جیلکمینگان متهم شده است.
کاترین برنی، مدیر اتحادیه ملی ایمنی زنان می‌گوید که خشونت خانگی در استرالیا یک بحران ملی است و معتقد است که تغییر نه تنها در سطح دولتی، بلکه در سطح جامعه باید اتفاق بیفتد.
داده‌های اداره آمار نشان می‌دهد که در دوره ۲۰۲۱-۲۰۲۲، از هر چهار زن، یک نفر و از هر هشت مرد، یک نفر گزارش داده‌اند که توسط همسر یا یکی از اعضای خانواده خود خشونت را تجربه کرده‌اند.
کارن وب، کمیسر پلیس نیو ساوت ولز، این موضوع را «اپیدمی خشونت خانگی» نامیده است و می‌گوید که پلیس این ایالت در ۱۲ ماه گذشته روزانه به ۴۰۰ تماس خشونت خانگی پاسخ داده است.
دای لی نماینده مستقل پارلمان از نیروی پلیس انتقاد کرده و به 9news گفت که منابع کافی برای زنان و خانواده‌ها در دسترس نیست.
او توضیح داد: «از نظر من، نیروی پلیس هنوز برای مقابله با این موضوع مجهز نیست. نکته مهم این است که ما اکنون بر خشونت خانگی تمرکز کرده‌ایم و مردم می‌توانند در مورد آن صحبت کنند.احتمالا به همین دلیل است که شاهد افزایش تعداد تماس‌ها هستیم.»
گزارشی که در سال ۲۰۲۱ از مرکز مهاجرت دانشگاه موناش منتشر شد، نشان داد که یک سوم زنان مهاجر و پناهنده، خشونت خانگی و خانوادگی را تجربه کرده‌اند.
همچنین آنها دریافتند که دارندگان ویزای موقت به طور مداوم سطوح بالاتر خشونت خانگی و خانوادگی از جمله رفتارهای کنترلی را گزارش را تجربه می‌کنند.
تارنگ چاولا مدافع ضد خشونت و کمیسر کمیسیون چند فرهنگی ویکتوریا، عنوان کرد: «آنها نمی‌توانند به خدمات پشتیبانی دسترسی داشته باشند. اگر آنها در مورد آزار خانگی و خشونت خانوادگی صحبت کنند، اغلب توسط جریان اصلی جامعه مورد تایید قرار نمی‌گیرند.»
امیلی مگوایر، مدیرعامل Respect Victoria می گوید می توان به آینده‌ای دست یافت که در آن خشونت به حداقل برسد.
- او گفت: «ما می دانیم که آینده‌ای که در آن روابط امن و برابر باشد، امکان پذیر است. آینده‌ای که زنان مجبور نباشند احساس کنند که باید در خیابان یا خانه خود بترسند.»
