گروهی از هنرمندان مطرح استرالیایی که هر یک زمانی از طرف دولت به صورت رسمی استخدام شده تا وقایع مربوط به جنگ را به تصویر بکشند و به آنها Official War Artistمی گویند، نامه ای را امضا کرده اند که در آن خواستار بازگرداندن ابزار هنری به فرهاد بندش هنرمند کرد زندانی در بازداشتگاه پناهندگان شده اند.
پیش از اینکه آقای بندش برای رسیدگی پزشکی به استرالیا انتقال داده شود، مدت شش سال در جزیره مانوس محبوس بوده است. دوماه پیش و زمانی که او در هتل مانترا بوده، به صورت ناگهانی، به بازداشتگاه ملبورن به نام MITAانتقال داده می شود. ابزارهای هنری او بدون ارائه هیچ دلیلی توقیف شده و هنوز به او بازگردانده نشده است.
یکی از هنرمندانی که این نامه را امضا کرده، بن کیلتی نام دارد. او می گوید:"این کار عمیقا و کاملا غیرانسانی است...اینکه ابرازهای یک نفر را مصادره کنند، اگر این کار را با من بکنند، مثل این می ماند که به من شلیک کرده باشند. سیستمی که ابزارهای هنری را از یک پناهنده بگیرد، سیستمی فراتر از وحشتناک است. اگر بخواهم صادق باشم باید بگویم که از داشتن پاسپورت استرالیایی شرمسارم".
Refugee Farhad Bandesh has been in detention for seven years. Source: Supplied
او افزود: "فرهاد هیچ گناهی مرتکب نشده، او یک مجرم نیست، او یک پناهنده است".
آقای کیلتی برنده بهترین جوایز هنری کشور از جمله جایزه آرکیبالد می باشد و یکی از افراد مدافع حقوق پناهندگان است.
در این نامه، اقای کیلتی و دیگر هنرمندان اشاره ای نیز به انتقال ناگهانی آقای بندش به بازداشتگاه ملبورن کرده اند. او چند روز پس از حضور در برنامه Q&A شبکه ای بی سی و پرسش درباره چگونگی حفظ سلامت پناهندگان زندانی در دوران شیوع کرونا، به بازداشتگاه انتقال داده شد.
Artists Ben Quilty co-signed the letter. Source: Getty
این گروه همچنین با پناهندگانی که در بازداشتگاه های درون مرزی و برون مرزی به سر می برند، ابراز همدردی کرد. آقای کیلتی گفت: " این روشی که ما فعالانه وجهه انسانی را از بین می بریم و نابودی انسانیت مردم را در بازداشتگاههای برون مرزی و درون مرزی به اجرا می گذاریم، شرم آور است".
من به خاطر آثار هنری ام زنده مانده ام
آقای بندش هم در مانوس و هم در استرالیا به خلق آثار هنری و موسیقیایی مشغول بوده است. نقاشی ها و آهنگ های او زندگی در اسارت و تصوراتش از جهان بیرون را روایت می کند.
او در مصاحبه ای که از درون بازداشتگاه با اس بی اس انجام داده گفت که به او هیچ دلیلی برای توقیف وسائل هنری اش ارائه نشده است. او گفت: "هنر برای من بسیار حائز اهمیت است. در حال حاضر، من در زندان به سر می برم. هنر، نقاشی هایم به من کمک می کنند که دیوانه نشوم. من به خاطر آثار هنری ام زنده مانده ام. زمانیکه که چیزی خلق می کنم، فکر می کنم که یک انسان فراموش شده نیستم، یک انسانی هستم که خلق می کند".
آقای بندش با بیان اینکه او از ایران به خاطر فعالیت هایش در زمینه حقوق کردها گریخته ابراز داشت که هفت سال زندانی بودنش امری ناعادلانه و ستمگرانه است. او افزود:"پناهندگان، ما حقوقی داریم. ما انسانهایی شبیه شما هستیم. هیچ تفاوتی میان پناهندگان و دیگر افراد جامعه وجود ندارد".
One of Farhad Bandesh's artworks. Source: Supplied
اس بی اس طی تماسی با وزارت کشور جویای دلیل توقیف ابزار هنری آقای بندش و انتقال او از هتل به بازداشتگاه شد. سخنگوی سازمان نیروی مرزی استرالیا در پاسخ گفت: "این سازمان در مورد پرونده های شخصی اظهار نظر نمی کند".
او افزود که بازداشت شدگان امکان دسترسی به ابزار و وسائل هنری را در اتاقهایی موسوم به اتاق های فعالیت دارند. او ادامه داد که :"بازداشت شدگان همچنان دسترسی مستقل به نهاد بررسی موشکافانه ای که ملزم به ارائه کلیتی از نحوه اداره بازداشتگاه ها، من جمله مکان های جایگزین بازداشتگاه است، دارند".
او همچنین افزود: "در مورد تصمیمات مربوط به جابه جایی افراد، نیازهای هر فرد و خطرهای کلی تر ، وهمچنین ظرفیت و موارد امنیتی در سطح بازداشتگاه، مورد سنجش قرار می گیرد.
"یک قلمو می تواند نجات بخش باشد"
این نامه که در حمایت از آقای بندش نوشته شده، توسط سیزده هنرمندی امضا شده است که زمانی در استخدام دولت در برنامه ای موسوم به Official War Artistبوده اند. این برنامه توسط مرکز یادبود جنگ استرالیا اداره می شود و هنرمندان استرالیایی را به همراه ارتش این کشور، به مناطق جنگی یا ماموریت های صلح آمیز می فرستند.
در این نامه بیان شده: "ما ساکت کردن همکار هنرمند خود را محکوم می کنیم...یک قلمو می تواند برای یک زندانی نجات بخش باشد. چرا ابزارهای هنری توقیف شده اند؟ آنها ممنوع ، خطرناک یا تهدید کننده نیستند. در عوض، تهدید در توانایی هنر است برای به چالش کشیدن نابرابری، تهدید در واقع قدرت صدایی آزاد در سیستمی غیر آزاد است".
در ادامه نامه آمده است: "ما همه در برنامه Official War Artist شرکت کرده ایم.. چراکه به وسیله دولت برای انسانی کردن تجربه جنگ انتخاب شده بودیم. ما مخالفت خود را با رفتارغیرانسانی با افرادی که از خشونت، فقر و آزار و شکنجه گریخته اند اعلام می داریم".
در سال ۲۰۱۱، آقای کیلتی به همراه نیروی دفاعی استرالیا به افغانستان رفت. او در این رابطه گفت: "زمانیکه من در افغانستان حضور داشتم، بسیاری از انسانها در حال فرار بودند و من با چشمان خود شاهد وحشت و نابودی ای بودم که در اثر انهدام کامل فرهنگ باستانی پدید آمده بود. در اینکه مردم سعی می کنند از این مکان ها بگریزند شکی وجود ندارد".
Ben Quilty with the work he produced after being in Afghanistan. Source: Getty
او از سیاستمداران تمام احزاب خواست تا در این زمان عطوفتی از خود نشان دهند. او گفت: "حمایت از مردم برای ساختن چیزهای زیبا، برای گفتن داستان درباره دنیا، و تلاش برای بهتر ساختن، نه بدتر ساختن سیاره مان و نژاد بشری برای نسل پس از ما، همه چیزهایی است که تمام سیاستمداران در غرب انجام می دهند".
این نامه همچنین توسط تونی آلبرت، ریک آمور، لیندل براون، چارلز گرین، جان کتابن، پیتر چارچل، مگان کپ، اکس دی مدیسی، شوان گلدول، لوییس میلر، سوزان نوری و وندی شارپ به امضا رسیده است.
