صدها نفر از قربانیان آزار جنسی کودکان امروز در یک مراسم تاریخی در پارلمان استرالیا شرکت کردند که در آن آقای اسکات موریسون نخست وزیر استرالیا به صورت رسمی از طرف دولتش از آنها پوزش خواست.
پوزش خواستن از قربانیان این آزارها در واقع بخشی از توصیه های "کمیسیون سلطنتی مسئول رسیدگی به اقدامات سازمانی در خصوص آزار های جنسی کودکان" بود.
استیو آینز (Steve Irons) نماینده پارلمان استرالیا از حزب لیبرال مسئول کمیته ای بوده که در نگارش پیش نویس این پوزش ملی فعالیت کرده است.
این نماینده پارلمان استرالیا، خود در خانواده ای بزرگ شده که هم آزارهای جنسی کودکان و هم خشونت علیه کودکان را تجربه کرده است.
آقای آینز می گوید کمیته مذکور در خصوص آنکه چه چیزی باید به قربانیان و بازماندگان این آزارها گفته شود، مشورت هایی را انجام داده و توصیه هایی را کسب کرده است.
بسیاری از بازماندگان و شرکت کنندگان در این مراسم در هنگام ورود خانم جولیا گیلارد نخست وزیر پیشین استرالیا از او به دلیل تاسیس این کمیسیون سلطنتی تمجید کرده و او را تشویق کردند.
تعدادی از سناتورهای استرالیا نیز در هنگام قرائت متن این پوزش ملی توسط آقای اسکات موریسون نخست وزیر استرالیا در صحن مجلس نمایندگان حضور داشتند.
آقای اسکات موریسون نخست وزیر استرالیا در سخنرانی خود به صورتی عاطفی از هزاران استرالیایی که متحمل آزارهای جنسی به دست افراد، سازمان ها و موسساتی شده اند که قرار بوده از آنها مراقبت کنند، پوزش خواست.
او در ابتدا از حضور افرادی که در این مراسم تاریخی شرکت کرده بودند، سپاسگزاری کرد.
او گفت: "خواه شما در اینجا در کنار ما نشسته باشید، اینجا در این صحن، در Great Hall در خارج از این مکان، هر کجای دیگر در پایتخت این کشور، در اتاق نشیمنتان، در داخل تخت خوابتان، یا آنکه اگر امروز نمی توانید از خواب برخیزید یا با فرد دیگری صحبت کنید، سفر شما به آنجایی که امروز در آن قرار دارید، سفری طولانی و دردناک بوده است و ما آن را به رسمیت می شناسیم و ما به شما خوش آمد می گوییم".
نخست وزیر استرالیا افزود: "اکنون ما نمی توانیم کاری انجام دهیم که اشتباهاتی که در حق فرزندان این کشور صورت گرفته را تصحیح کنیم. حتی پس از آنکه یک کمیسیون سلطنتی جامع که در نهایت سبب شد تا صداهای این افراد شنیده شود و سکوت، شکسته شود، ما همچنان با مشکل روبرو هستیم".
"بنابراین، ما امروز در این صحن با فروتنی و نه فقط به عنوان نمایندگان مردم این کشور، بلکه به عنوان پدران، مادران، خواهران و برادران، دوستان، همکلاسی ها و حتی در برخی موارد بعنوان قربانیان و بازماندگان گرد هم آمده ایم".
" مهم نیست اگر شما در این محل حضور دارید یا در جای دیگری هستند؛ این پوزش از شما و برای شما است. حضور و مشارکت شما امروز کار ما را ملموس می کند و به دیگرانی که هنوز آنچه را بر آنها گذشته با دیگران به اشتراک نگذاشته اند، این قدرت را می دهد تا این کار را انجام دهند".
نخست وزیر استرالیا گفت: "من شما را باور می کنم؛ کشورتان شما را باور می کند".
او افزود: "در جای دیگری از این ساختمان و در سرتاسر استرالیا، افراد دیگری هستند که در سکوت، این مراسم را تماشا می کنند و آن را می شنوند. مردان و زنانی که تا کنون هیچگاه به هیچ کس نگفته اند چه اتفاقی برای آنها رخ داده است. به آن دسته از مردان و زنان می گویم این پوزش برای شما نیز می باشد".
"این پوزش برای آنها و خانواده های آنها نیز می باشد. همانگونه که یکی از بازماندگان اخیرا به من گفت: این یک دشمن خارجی نبوده که این بلا را به سر ما آورده. این بلا را استرالیایی ها سر استرالیایی ها آوردند، دشمنانی در بین خود ما، دشمنانی در بین خود ما".
"جرائم مرتبط با سوء استفاده های جنسی از مراسم در داخل مدارس، کلیساها، گروه های نوجوانان، یتیم خانه ها، باشگاه های ورزشی، خانه های گروهی، موسسات خیریه و حتی در داخل خانواده ها رخ داده اند".
"یکی از بازماندگان به من گفت وقتی که او به معلمش درباره این آزار اطلاع داده، همان معلم سپس آزار دهنده بعدی او شده است".
"یک بازمانده دیگر آزارهای جنسی علیه کودکان به نام فی (Fay) به کمیسیون سلطنتی گفت <<هیچ چیز خاطره این موضوع را از بین نخواهد برد. حادثه 53 سال پیش رخ داده و هنوز من تحت تاثیر قرار می دهد>>".
نخست وزیر استرالیا در بخش دیگری از سخنرانی خود گفت: "آقای رئیس مجلس، امروز، به عنوان یک ملت، ما با کوتاهی خود در شنیدن این صداها، باور کردن آنها و ارائه عدالت روبرو می شویم. و یک بار دیگر امروز می گوییم که متاسف هستیم برای کودکانی که سبب شکست آنها شدیم. متاسفیم".
"به پدر و مادرهایی که ما به اعتماد آنها خیانت کردیم و آنها که در جمع کردن این قطعات شکسته شده با مشکل روبرو شدند. متاسفیم".
"به همسران، زنان، شوهران و کودکانی که با عواقب سوء استفاده، پنهان کاری و انسداد روند رسیدگی به شکایات روبرو شده اند.؛ متاسفیم".
"به نسل های گذشته و حال حاضر؛ متاسفیم".
"پایه و اساس اقدامات ما، یافته ها و توصیه های کمیسیون سلطنتی است که توسط نخست وزیر خانم گیلارد پایه گذاری شد. زحمات درست و محترمانه کمیسیونر ها و کارکنانش سبب شد تا ۱۷۰۰۰ نفر از بازماندگان پا پیش بگذارند و در حدود ۸۰۰۰ نفر از آنها در جلسات خصوصی کمیسیون، در خصوص آزارهای متحمل شده صحبت کنند".
"ما از بازماندگانی که شواهد خود را در اختیار کمیسیون قرار دادند، سپاسگزاریم. به دلیل قدرت و شجاعت شما است که ما امروز در این مکان گرد هم آمده ایم".
"آقای رئیس مجلس. من این پوزش رسمی را امروز تقدیم این پارلمان می کنم؛ پوزشی که به زودی تقدیم آنهایی خواهد شد که در Great Hall حضور دارند. من شما را باور می کنم؛ ما شما را باور می کنیم؛ کشورتان شما را باور می کند".
