وقتی رینا رانا نخستین جنین خود را در ۲۰۱۳ سقط کرد، ساعت‌ها در بخش حوادث و اضطرار شفاخانه منتظر ماند.
او می‌گوید: «من دو ماه و نیم حامله بودم و شروع به لکه‌بینی کردم. با عجله به شفاخانه رفتم و آن‌ها گفتند، 'چرا نمی‌نشینی، ما خیلی مصروف هستیم.' آن‌ها مرا مجبور کردند چهار ساعت و نیم منتظر بمانم.»
رینا می‌گوید تا زمانی که خونریزی‌اش بیشتر نشد، کارکنان شفاخانه به او توجه نکردند و سپس او را با این پیام به خانه فرستادند که طفل خود را از دست داده است.
او می‌گوید: «این، زمان بسیار احساسی است و هیچ‌گونه همدلی وجود نداشت. خوب بود اگر فقط می‌توانستند روند را برایم شرح بدهند، [اما در عوض] آن‌ها گفتند، 'وقتی لکه‌بینی‌های بزرگ داری، بیا و به ما مراجعه کن'. این خیلی موجه نیست.»
رینا اصالت هندی دارد و اکنون آسترالیا را خانه خود می‌داند.
گزارش تازه‌ای که دیروز (چهارشنبه، ۴ آگست) توسط «مرکز چندفرهنگی برای سلامت زنان» در ملبورن منتشر شد، نشان می‌دهد که رینا تنها نیست و در واقع سیستم صحی آسترالیا در زمینه سلامت جنسی و باروری به اندازه کافی برای زنان مهاجر و پناهنده جوابگو نیست.
Source: MCWH
داکتر آدِل موردولو، مدیرعامل مرکز چندفرهنگی سلامت زنان گفت: «دسترسی زنان مهاجر به خدمات صحی جنسی و باروری، به‌ویژه خدمات پیش‌گیرانه و مداخله زودهنگام، بسیار پایین است.»
او افزود: «ما شاهد میزان بالای مرده‌زایی هستیم، شاهد میزان بالای مداخلات در هنگام زایمان هستیم، بنابراین، امکانِ داشتن عمل سزارین در [آن‌ها] بیشتر است.»
«گزارش ما نشان می‌دهد که زنان مهاجر و پناهنده از مراقبت‌های صحی که دریافت می‌کنند، رضایت کمتری دارند.»
نتیجه پژوهش‌های این مرکز زیر عنوان «گزارش داده‌های صحی جنسی و باروری ۲۰۲۱» به همراه ضمیمه‌ای به نام «اکنون اقدام کنید» منتشر شد.
یکی از جلسات آگاهی‌رسانی مرکز چندفرهنگی سلامت زنان آسترالیا Source: Supplied
بر اساس یافته‌های این گزارش، زنان مهاجر و پناهنده در آسترالیا نسبت به زنان غیربومی زاده آسترالیا در معرض خطر فزاینده ابتلا به بیماری‌های منتقله از طریق قرابت جنسی، تجربه خشونت خانوادگی و رنج بیشتر از پیامدهای صحی مادری قرار دارند.
داکتر موردولو گفت: «قبل از کووید، [برخی] زنان به خدمات پیش‌گیرانه در آسترالیا مراجعه نمی‌کردند. آن‌ها به زادگاه خود بر می‌گشتند و به اندازه یک یا دو سال داروی پیش‌گیری اخذ می‌کردند.»
«این به‌وضوح یک کوتاهی بزرگ در سیستم صحی آسترالیاست، طوری که مردمانی که به طور دایمی در این‌جا زندگی می‌کنند و از آن استفاده نمی‌کنند.»
بيشتر بخوانيد
آشنایی با مرکز چندفرهنگی صحت زنان
رینا بعد از سقط جنین خود تصمیم گرفت بیمه خصوصی صحی بگیرد. او دوباره در ۲۰۱۶ باردار شد و در هفته ۲۰ام بارداری یک رادیولوژیست (پرتوشناس) متوجه ناهنجاری‌هایی در جنین شد.»
رینا می‌گوید: «من آن‌جا تنها بودم و داکتر گفت، 'مشکلی وجود دارد'. او شروع کرد به توضیح دادن قوانین سقط جنین در ویکتوریا.»
رینا منتظر شوهر خود نشست و هر دو دوباره پیش داکتر برگشتند و خواستار یک نظر دومی شدند.
بعد از معاینات دوباره به او گفته شد که در تشخیص ابتدایی اشتباهی رخ داده و او اکنون مادر یک دختر تندرست چهارساله است.
داکتر نیشا کهوت، متخصص زایمان، می‌گوید: «این سیستم برای گروه بسیار محدودی از جامعه طراحی شده است که دارای سواد بهداشتی هستند، انگلیسی صحبت می‌کنند، می‌توانند از حقوق خود دفاع کنند و آن‌چه را می‌گویی از ابتدا درک می‌کنند.»
داکتر موردولو گفت موانع زبانی و موقعیتی می‌توانند نقشی عمده در دسترسی زنان مهاجر و پناهنده به سیستم صحی بازی کنند.
او گفت: «شما می‌توانید در نقطه‌ای از کشور به یک مرکز خدمات صحی مراجعه کنید که منابع آن خیلی محدود هستند. همه‌چیز به محرومیت اجتماعی-اقتصادی بر می‌گردد. برای مثال، مهاجران ترجیح می‌دهند در مناطقی زندگی کنند که مسکن ارزانتر باشد.»
«ما، به‌ویژه در مناطق روستایی، سرگذشت زنانی را شنیده‌ایم که دو یا سه بار برای یک ملاقات مراجعه کرده و مترجمی قابل دسترس نبوده است.»
«نابرابری، نژادپرستی و تبعیض جنسیتی در سیستم وجود دارد. وقتی زنی با همه این موانع روبه‌رو می‌شود، دسترسی به مراقبت‌های درمانی مورد نیازش می‌تواند برای او خیلی دشوار باشد.»
